Pochodząca z pierwszej połowy XVIII wieku Sonata triowa w tonacji G-dur jest utworem autorstwa Johanna David Heinichena (1683-1729). Kompozytor ten, wychowanek szkoły św. Tomasza w Lipsku, pobierał lekcje gry na organach i organach, a także kompozycji u ówczesnego lipskiego kantora, Johanna Kuhnau’a. W lipskim środowisku muzycznym miał okazję poznać wielu, wówczas jeszcze młodych, a później sławnych kompozytorów niemieckich, jak Christoph Graupner, Georg Philipp Telemann, czy Gottfried Heinrich Stoelzel. Decydujący dla jego muzycznego rozwoju i późniejszej kariery okazał się pobyt we Włoszech (głównie w Wenecji) w latach 1710-17. Obracając się w kręgu kompozytorów takich jak A. Lotti, T. Albinoni, B. Marcello oraz A. Vivaldi, miał okazję zapoznać się z najnowszymi trendami w muzyce włoskiej. W roku 1716 w Wenecji poznał też odbywającego swą podróż kawalerską następcę tronu saskiego, Fryderyka Augusta, późniejszego króla polskiego Augusta III. Ten zatrudnił i wysłał do Drezna na dwór saski. Funkcję kapelmistrza saskiego Heinichen pełnił z powodzeniem do końca życia, tworząc kantaty, serenaty, msze oraz inną muzykę kościelną, a także utwory instrumentalne (koncerty i sonaty).
Sonata Heinichena stanowi dziś część zbiorów Biblioteki i Archiwum imienia Tschammera w Cieszynie, która to instytucja ta jest spadkobiercą biblioteki kościelnej i szkolnej ewangelickiego Kościoła Jezusowego. Dzieło to należy do kolekcji utworów instrumentalnych, skompilowanej w latach 1740-tych przez jednego z członków rodziny Fragstein, być może Carla Leopolda von Fragstein (1704-70). Fragsteinowie z Naczesławic (Nimbsdorff) byli blisko związani z cieszyńskim Kościołem Jezusowym – Carl Leopold był kuratorem zboru. Od 1738 Leopold von Fragstein roku był namiestnikiem-starostą państwa pszczyńskiego, którego właścicielem był wówczas Erdmann II von Promnitz (1683-1745). Główną rezydencją Promnitz’ów nie była jednak Pszczyna, lecz łużyckie Żary. Tamtejszy pałac była ważnym centrum życia towarzyskiego i kulturalnego (także muzycznego). Wiadomo też, że chętnie zatrzymywał się w nim król August III Sas podczas swych podróży z Saksonii do Polski.
Prawdopodobnie to właśnie żarsko-pszczyńskie zasoby muzykaliów stanowiły źródło, z którego pochodziły odpisy utworów dla kolekcji Fragsteina. Przemawia za tym m.in. obecność w niej dzieł kompozytorów bezpośrednio, bądź pośrednio związanych z tym ośrodkiem, np. Koncertu polskiego Telemanna (w latach 1705-1708 kapelmistrza i organisty na dworze Promnitz’ów), suity Gottfrieda Heinricha Stoelzel’a, działającego na dworze książąt Sachsen-Gotha-Altenburg, czy właśnie sonaty triowej Heinichena. Co ciekawe, na okładce suity Stoelzel’a anonimowy autor zamieścił koncept dedykacji urodzinowej w języku włoskim dla „najjaśniejszej pani księżnej z Köthen”. W latach 1740-tych żoną księcia Augusta Ludwiga von Anhalt-Köthen była Anna Friederike, córka Erdmanna II von Promnitz.
