Przejdź do treści
Proszę czekać...
Krakowiaczek

Słynny krakowiaczek Stanisława Moniuszki pochodzi z Trzeciego śpiewnika domowego, który ukazał się w Wilnie w 1852 r. Autorem słów był Edmund Wasilewski – poeta, nauczyciel, piewca Krakowa, znany jako poeta Wolnego Miasta Krakowa, uznawany za najwybitniejszego krakowskiego poetę przed Stanisławem Wyspiańskim.

Wesół i szczęśliwy
Krakowiaczek ci ja,
A mój konik siwy
Raźno się uwija
Uwijaj się, raźno bież
Kopytkami ognia krzesz!

Czapeczka czerwona
Na głowie mi płonie
Pokazuje ona
Że mi gore w łonie
Gore serce, pędzi koń
A dziewczyna klaska w dłoń

Z czapki pawie pióro
Barwami się mieni
Jak dzionek za chmurą
Gdy go świt zrumieni
Dumnie błyszczy pawi puch
I ja dumny, i ja zuch

Krakowiaczek ci ja
Pędzę sobie żwawo
Kto mnie nie wymija
Plunę w twarz kurzawą
Bo ja pan, bo ja król
Śród zielonych niw i pól

Wkoło szumi zboże
Kłania mi się kłosem
Kiedy plony zbiorę
To potrzęsnę trzosem
A dziewczęta z całej wsi
Będą się przymilać mi

I ta, i ta ładna
Lecz ich próżne chęci
O, boć mnie już żadna
Nie zwabi, nie znęci
Jedno tylko serce mam
Jedną tylko Halkę znam

sł. Edmund Wasilewski