Laureatka V miejsca w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 2021 roku oraz pierwsza Włoszka, która wspięła się tak wysoko w konkursie uznawanym za szczyt światowej pianistyki. Już w edycji z 2010 roku zdobyła nagrodę im. Janiny Nawrockiej za „niezwykłą muzykalność i piękno dźwięku”.
Leonora Armellini urodziła się w Padwie (Włochy) w 1992 roku. Ukończyła Konserwatorium w Padwie z wyróżnieniem summa cum laude w wieku 12 lat w klasie Laury Palmieri. Zdobyła pierwsze nagrody na „Premio Venezia” (2005) oraz w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. C. Togniego w Brescii w kategorii fortepian z orkiestrą (2009). Była finalistką XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Busoniego, a za swoje osiągnięcia artystyczne i talent otrzymała liczne nagrody, m.in. „Galileo 2000” za „wielką odwagę i talent”, którą wręczył jej Zubin Mehta. W wieku 17 lat ukończyła z wyróżnieniem Akademię Narodową św. Cecylii w Rzymie, kształcąc się pod kierunkiem Sergio Perticaroliego. Jej rozwój artystyczny kształtowali również Lilya Zilberstein (Musikhochschule Hamburg) oraz Boris Petrushansky (Accademia Pianistica „Incontri col Maestro” w Imoli).
Wystąpiła ponad 500 razy w ważnych salach koncertowych i na prestiżowych festiwalach na całym świecie, m.in.: Carnegie Hall w Nowym Jorku, Teatr Maryjski w Petersburgu, Salle Cortot w Paryżu, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Teatro La Fenice w Wenecji, Steinway Hall w Londynie, Tongyeong Concert Hall w Korei Południowej, Musashino Concert Hall w Tokio, Millennium Monument Theater w Pekinie, Martha Argerich Project w Lugano.
Leonora występowała jako solistka z wieloma orkiestrami, m.in. z: Orkiestrą Teatro La Fenice w Wenecji, Orkiestrą z Padwy i Veneto, Orkiestrą Areny w Weronie, Kameralną Orkiestrą Teatro Alla Scala w Mediolanie, Filharmonią Narodową w Warszawie, Sinfonią Varsovią, Filharmonią Krakowską, Narodową Orkiestrą Ukrainy, Białoruską Orkiestrą Symfoniczną, Symfoniczną Orkiestrą Filharmonii w Łodzi, Orkiestrą Filharmonii Izraela – pod batutą takich dyrygentów jak: Alexander Rabinovich-Barakowsky, Jacek Kaspszyk, Ola Rudner, Andrea Battistoni, Claudio Scimone, Zoltan Pesko, Anton Nanut, Massimiliano Caldi, Christian Benda, Bassem Hakiki i inni.
Leonora z pasją wykonuje muzykę kameralną: regularnie gra w FortePiano Trio oraz Duo Pianistico di Padova, a jako członkini AMAR Trio zdobyła prestiżową nagrodę „Premio Abbiati” za muzykę kameralną, przyznawaną przez Włoską Asocjację Krytyków Muzycznych. Nagrała wiele płyt CD, m.in. dwa koncerty fortepianowe Chopina, cały cykl Album dla młodzieży Schumanna, całość twórczości na dwa fortepiany Brahmsa oraz Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę Poulenca (z Mattią Ometto jako Duo Pianistico di Padova). Jej koncerty i wywiady były emitowane przez włoskie i międzynarodowe stacje telewizyjne i radiowe – warto wspomnieć o jej występie jako gościa specjalnego na Festiwalu w San Remo 2013 (emitowanym na całym świecie przez RAI TV), recitalach w cyklu „I Concerti del Quirinale” w Rzymie (RAI Radio 3), recitalu fortepianowym i wykonaniu I Koncertu fortepianowego Beethovena z Orkiestrą z Padwy i Veneto pod batutą Marco Angiusa (RAI 5).
Wspólnie z Matteo Rampinem napisała książkę Mozart był fajny, Bach jeszcze bardziej (Mozart era un figo, Bach ancora di più), która doczekała się ośmiu wydań i została przetłumaczona na język hiszpański.
Obecnie jest wykładowczynią gry na fortepianie w Konserwatorium Muzycznym Buzzolla w Adrii (Włochy).